Ödüllerin Gölgesinde Bir Film: Nuh Tepesi Film İncelemesi

Nuh Tepesi film incelemesi yazımıza başlamadan önce oyuncu kadrosu ve yönetmen hakkında kısa bir bilgi verelim. Başrollerinde Ali Atay (Ömer) ve Haluk Bilginer (İbrahim)’in olduğu Nuh Tepesi filminin senaryosunu Cenk Ertürk yazmış aynı zamanda yönetmenliğini yapmıştır. Nuh Tepesi filmi, dünyada Tribeca Film Festivali’nde ve ardından Türkiye’de Adana Film Festivali’nde en iyi film ve en iyi yönetmen başta olmak üzere bir çok ödül kazanmıştır.

Taşraya dönen veya taşrada yaşayan birinin ruhsal problemlerini konu alan filmlere artık daha sık rastlıyoruz. İnternetin olmadığı, telefonun çok az çektiği bir yerde bir süre yaşamanız gerektiğini düşünelim, günümüz gerçekliğinde çok zor geçeceği kesin ancak dışarıyla telefon üzerinden olan iletişimin olmadığı yerde kendimizle yalnız kalmamız kafamız içinde gerçekleşen, ruhumuzu rahatsız eden, geçmişimizden beri peşimizi bırakmayan problemlerimizin gün yüzüne çıkmasına yol açar. Bu problemlerin varlığının her zaman bilincindeyizdir ancak çoğu zaman şehrin koşuşturmasında gün yüzüne çıkmazlar. Bu sebepten olacaktır ki yönetmenimiz mekan olarak taşrayı tercih etmiş ve insanın iç dünyasında yaşadıklarını ekran başındakilere daha iyi geçirmeyi amaçlamış.

Yıllar önce ailesini bırakarak Fransa’ya giden babayı canlandıran Haluk Bilginer’in hastalığı sebebiyle ölümü çok yakındır ve son isteği de yıllar önce köyüne diktiği ağacın altına gömülmektir. Hayatı boyunca yaşadığı tüm olumsuzlukları babasının kendilerini terk etmelerine yoran Ömer ise babasının son isteğine yardımcı olmak için babasıyla birlikte köye gider. Filmin başında babası yanına oturmasın diye bilerek ön kapının kilit sistemini bozmasından, soğuk konuşmalarından ve mimiklerinden ona duyduğu öfkeyi hissederiz. Yolculuğa arka koltukta devam eden babasının bu durumdan duyduğu hissi görebilmek için ara ara dikiz aynasından babasına bakar Ömer.

Gömülmek istediği ağacın köylüler tarafından kutsal bir ağaçmış gibi görünmesi (Nuh’un diktiğinin sanılması) ve bu ağaçtan bazı köylülerin rant sağlaması sebebiyle umdukları gibi kolay gerçekleşmeyecek olan son isteğini diretmekte kararlıdır baba. Köyde baş başa kalan baba ve oğlun arasındaki soğukluk devam ederken filmin bazı sahnelerinde ve özellikle filmin sonuna doğru bu soğukluğu hissetmemeye başlarız. İbrahim’in Ömer’e, “Annenin ölümünden beni mi sorumlu tutuyorsun?” sorusu ve devamında söylediği sözler üzerine aralarında bir tartışma yaşanır ve Ali Atay’ın tiradını izleriz orda ki sözlerinden çocukluğunda terk edilmiş olması sebebiyle hayatına başkalarının(akrabalarının) karıştığını, onu istemediği bir adama çevirdiğini ve bu durumu atlatamadığını anlarız. Bu problem şu anki yaşantısında ve eşiyle olan ilişkisinde de karşısına çıkar. Hamile olan ve boşanmak üzere olan eşinden de aynı sebepten şikâyetçidir. Ömer’e öfkeli olan Elif, Ömer’in babasına yardım etmesini, babasına olan nefret hissini hissettirmek olduğunu düşünür.

Köy halkının, ağacı Nuh’un dikmediğini söyleyen imamı dahi dinlememesi ve ağacı korumak için ellerinden geleni yapması, polis, jandarma gibi kurumların köylü arasında yaşanan husumetlere her zaman müdahale etmemesi; devlet yetkililerinin köylüyü korumaya yönelik tavırları taşra insanı hakkında sosyolojik çıkarımlarda bulunmamızı sağlarken, köy ve kent yaşamı arasında çatışmayı, bu çatışmadan doğan insan eylemlerini nelerin şekillendirdiğini görebiliyoruz. Tüm bunlara rağmen garip bir şekilde filmdeki karakterlerin hepsini kendince haklı bulabilirsiniz ve aklınıza ben olsaydım ne yapardım sorusu gelmiş olabilir.

Oyunculuklara, seslere ve çekimler konusunda ilk uzun metrajlı filmini çeken yönetmenimiz Cenk Ertürk çok daha iyi işler yapacağının sinyalini vermiş. Ali Atay, Haluk Bilginer ve Mehmet Özgür’ün rol yapmaktan ziyade bize o karakterleri hissettiriyorlar, karakterin yaşadığına ve bunları tanıdığınıza emin oluyorsunuz. Çekimlere gelecek olursak filmin özellikle birkaç sahnesi bir tablonun canlandırması gibi…

 İsmet LATİF

İlgini Çekebilir:

https://www.fikirilegelecek.combir-zamanlar-anadoluda-film-incelemesi/